PTSD (Post-traumatic Stress Disorder), czyli zespół stresu pourazowego, jest zaburzeniem psychicznym, które może rozwinąć się u osób, które doświadczyły lub były świadkami traumatycznych wydarzeń lub sytuacji życiowych. Objawy PTSD mogą pojawić się zaraz po zdarzeniu traumatycznym lub dopiero po dłuższym czasie, nawet kilku miesiącach lub latach po tym wydarzeniu. Nie każda osoba, która doświadczy traumatycznego wydarzenia, rozwinie PTSD. Warto też dodać, że objawy PTSD mogą się różnić w zależności od osoby, ale zazwyczaj obejmują powtarzające się koszmary senne, flashbacki, unikanie myśli lub miejsc związanych z traumatycznym wydarzeniem, nadmierną pobudliwość, trudności w koncentracji, a także uczucie wycofania się, depresji lub lęku.
W miarę jak świadomość i zrozumienie tego schorzenia wzrastają, naukowcy coraz intensywniej poszukują skutecznych metod leczenia. Jednym z najbardziej obiecujących kierunków badań staje się wykorzystanie MDMA, substancji chemicznej znanego zastosowania jako narkotyku rekreacyjnego, jako narzędzia terapeutycznego w procesie leczenia traumy.
Czym jest MDMA?
MDMA (3,4-metylenodioksymetamfetamina) działa na mózg na kilka sposobów, co prowadzi do różnych efektów psychoaktywnych. Poniżej przedstawiam główne mechanizmy działania MDMA na mózg:
- Zwiększenie uwalniania serotoniny: MDMA działa głównie poprzez zwiększenie uwalniania serotoniny, neuroprzekaźnika odpowiedzialnego m.in. za regulację nastroju, uczuć, snu i funkcji poznawczych. MDMA powoduje uwolnienie dużych ilości serotoniny z neuronów, co prowadzi do zwiększonego poziomu serotoniny w przestrzeni międzykomórkowej mózgu. To z kolei prowadzi do zwiększonego przepływu sygnałów serotoninowych między komórkami nerwowymi.
- Zwiększenie uwalniania dopaminy: MDMA również zwiększa uwalnianie dopaminy, neuroprzekaźnika związane z nagrodą i przyjemnością. Zwiększenie poziomu dopaminy może przyczynić się do uczucia euforii i pobudzenia, które są charakterystyczne dla działania MDMA.
- Zwiększone wydzielanie noradrenaliny: Noradrenalina jest kolejnym neuroprzekaźnikiem, który jest zwiększany przez działanie MDMA. To może prowadzić do zwiększonego poziomu pobudzenia i czujności, oraz może być odpowiedzialne za niektóre efekty uboczne, takie jak zwiększone ciśnienie krwi i tachykardia.
- Zmiany w funkcjonowaniu systemu nerwowego autonomicznego: MDMA może również wpływać na działanie systemu nerwowego autonomicznego, co objawia się zwiększeniem aktywności sympatycznej, czyli „walki lub ucieczki”, co prowadzi do zwiększonej czujności, przyspieszonego bicia serca i zwiększonego ciśnienia krwi.
Wykorzystanie w terapii.
MDMA, znane również jako ekstaza, ma właściwości psychodeliczne i empatogenne. W ostatnich latach, kilka klinicznych badań poświęconych zastosowaniu MDMA w terapii traumy przyniosło fascynujące wyniki.
Jedno z pierwszych znaczących badań przeprowadzono w 2010 roku, kiedy to dr Michael Mithoefer i jego zespół badawczy zauważyli pozytywne efekty stosowania MDMA w leczeniu PTSD u weteranów wojennych i ofiar przemocy seksualnej. Badanie to wykazało, że terapia wspomagana MDMA prowadziła do znacznego zmniejszenia objawów PTSD u pacjentów, w tym koszmarów sennych, hiperaktywności, lęku i depresji. Co istotne, efekty te utrzymywały się nawet po zakończeniu terapii.
Inne badania, takie jak te przeprowadzone przez Multidisciplinary Association for Psychedelic Studies (MAPS), również potwierdziły skuteczność terapii z udziałem MDMA w leczeniu PTSD. Wyniki te wykazały, że pacjenci zgłaszali znaczące zmniejszenie objawów PTSD po kilku sesjach terapeutycznych z udziałem MDMA, a wielu z nich nadal doświadczało poprawy nawet po kilku miesiącach od zakończenia terapii.
Mechanizm działania MDMA w terapii traumy nie jest w pełni zrozumiany, ale istnieją teorie sugerujące, że substancja ta może pomóc pacjentom w przepracowaniu traumy poprzez zwiększenie empatii, otwarcie na własne emocje i zmniejszenie lęku. Podczas sesji terapeutycznych z udziałem MDMA, pacjenci często doświadczają głębokiego poczucia bezpieczeństwa i zaufania, co umożliwia im eksplorację trudnych wspomnień i przeżyć.
Jednakże, pomimo obiecujących wyników, istnieją również obawy dotyczące bezpieczeństwa i potencjalnych skutków ubocznych związanych z używaniem MDMA w terapii. Dlatego też, badania te są prowadzone w kontrolowanych warunkach, z zachowaniem ścisłych wytycznych dotyczących dawkowania i nadzoru medycznego.
Niezależnie od tych obaw, badania nad wykorzystaniem MDMA w terapii traumy stanowią przełomowy krok w dziedzinie zdrowia psychicznego. Otwierają one nowe perspektywy leczenia dla osób cierpiących z powodu PTSD, którzy dotąd mogli nie znaleźć skutecznej pomocy w tradycyjnych metodach terapeutycznych.
W miarę jak dalsze badania będą przeprowadzane, a naukowcy zdobywają coraz większą wiedzę na temat potencjalnych korzyści i ryzyka związanych z wykorzystaniem MDMA w terapii traumy, istnieje nadzieja, że ta substancja może stać się jeszcze skuteczniejszym narzędziem w walce z traumą psychiczną.
Czy to będzie kiedyś powszechne w Polsce? Tego nikt nie wie. Ważne, że medycyna idzie do przodu.
Jeżeli doświadczasz problemów psychicznych, zgłoś się do specjalisty (psychiatry, psychologa). Nie lekceważ objawów.
Niniejszy artykuł ma charakter jedynie edukacyjny. Odradzam zażywanie substancji psychoaktywnych / psychodelicznych w celach innych niż medycznych oraz bez wiedzy i nadzoru lekarza specjalisty. Zażywanie MDMS może prowadzić do uszkodzenia neuronów serotoninowych, co może mieć długoterminowe konsekwencje dla funkcji poznawczych i nastroju.
