Katarzyna
O mnie: Jestem psycholożką i psychoterapeutką w trakcie 4-letniego szkolenia psychoterapeutycznego w nurcie poznawczo-behawioralnym w szkole Centrum CBT rekomendowanej przez Polskie Towarzystwo Terapii Poznawczo Behawioralnej (PTTPB), seksuolożką oraz terapeutką EMDR. Należę do Polskiego Towrzystwa Terapii Poznawczo Behawioralnej (PTTPB) oraz Polskiego Towrzystwa Terapii EMDR (PTTEMDR).
Wykształcenie: Ukończyłam 5-letnie studia magisterskie na Uniwersytecie Marii-Curie Skłodowskiej w Lublinie na kierunku Psychologia, podyplomowe studia na kierunku Seksuologia oraz podyplomowe studia na kierunku Psychologia Transportu.
Stale uczestniczę w różnego rodzaju szkoleniach, warsztatach i konferencjach naukowych, poszerzając swoją wiedzę, by jak najlepiej pomagać swoim pacjentom.
W mojej pracy korzystam głównie z technik terapii poznawczo-behawioralnej, ale czerpię również z innych nurtów, by jak najlepiej dopasować strategię terapeutyczną do indywidualnych potrzeb osoby.
Ważne jest dla mnie przestrzeganie etycznych zasad zawodu, dlatego swoją pracę poddaję regularnej superwizji, obowiązuje mnie tajemnica zawodowa.
Doświadczenie zawodowe zdobywałam m.in. w Centrum Terapii Dialog, w Fundacji dla dzieci i dorosłych z autyzmem SYNAPSIS, w Państwowym Instytucie Medycznym MSWiA w Warszawie.
Terapia EMDR (z angielskiego – Eye Movement Desensitization and Reprocesing) to forma terapii, mająca zastosowanie wobec różnego rodzaju problemów m.in. zespołu stresu pourazowego, zaburzeń nastroju, zaburzeń lękowych, zaburzeń odżywiania, uzależnień od substancji psychoaktywnych, zaburzeń osobowości, dysocjacyjnych i wielu innych.
EMDR łączy w sobie elementy wielu podejść psychoterapeutycznych, jednakże nie wymaga ani szczegółowego opiu traumatycznego wydarzenia, ani prac domowych. Ważne jest również, iż uwzględnia, często pomijany w innych podejściach psychoterapeutycznych, aspekt neurofizjologiczny. Francine Shapiro w 1987 r. zauważyła, że szybkie i powtarzające się ruchy gałek ocznych, wykonywane w określonym kontekście, mogą zmniejszyć intensywność niepokojących myśli i emocji, dlatego w tego rodzaju terapii wykorzystuje się stymulację bilateralną gałek ocznych ale również stymulację dotykową lub słuchową.